Vlakverdeling 9

Door Frouke Goudman.

Knipgymnastiek- of hoe komt iemand op een idee?
U heeft vast al even naar de afbeeldingen gekeken voordat u met het lezen begon. Maar zag u de overeenkomsten tussen die totaal verschillende beelden? Nee? Maar die zijn er wel degelijk!
Deze probeersels, geknipt, getekend of gekniptekend, zijn het resultaat van Knip-gymnastiek! Of wel: hoe komt iemand op een idee?
Waarom borrelt de één over van de inspiratie en loopt de ander al vast zodra hij maar probéért te denken? Misschien een kwestie van ontspannen, of juist van niet denken. Of door jezelf beperkingen op te leggen, waardoor je je zekerder voelt. Denk maar eens aan scrabble: met 2 blanco “letters” heb je méér mogelijkheden, maar je denkproces is ingewikkelder en komt moeizamer op gang!
Nog een voorbeeld: Bedenk eens snel een melodie. Dat gaat niet meteen. Maar begint een ander met do-re-mi, dan weet u meteen iets eraan te breien, bijvoorbeeld. “Tussen Keulen en Parijs…“. Dus de beperking brengt u op een idee!

Omdat een gebonden mens inventiever wordt en ideeën krijgt waar hij of zij anders nooit op was gekomen, wil ik u een beperking opleggen in de vorm van een vast gegeven in uw ontwerp, namelijk twee grote zwarte vlakken, die u tegenover elkaar plaatst. Dit kunnen brede balken zijn of een beetje vertekende driehoeken. In elk geval een langwerpige, tamelijk brede vorm. Neem maar twee stukken papier en teken met dikke viltstift verbindingslijnen tussen die vlakken.

Probeer telkens die vlakken een andere betekenis te geven: twee muren, grond en lucht, of een puur abstracte. Concentreert u zich goed op de zwarte vlakken en maakt u zich niet druk om wat er tussen moet komen. Maak een ladder, een schuine oversteek, twee handen die elkaar aanraken, touwen naar een meerpaal aan de “overkant” of wat dan ook. Opééns ziet u iets in uw gekrabbel, dat kán niet missen! Dit gaat u knippen. U merkt dan dat u uw idee heel simpel én heel ingewikkeld kunt uitvoeren, met allerlei details. Overal ga je op den duur iets in zien! Onze knipcollega’s mevrouw Ahlrichs en Synny Latestein hebben zich ook op de knipgym geworpen en hun ideeën, geschetst of geknipt, voeg ik aan de mijne. We zijn inmiddels niet meer te stuiten en zijn er vast van overtuigd dat ook u de smaak te pakken krijgt!

Tot slot nog een tip. Hang alles wat u aan bedenksels tekent of knipt bij elkaar aan de muur op een plaats waar u veel bent. Dat werkt! En voor ontwerpen hoeft u dan geen tijd meer uit te trekken: de inspiratie komt wel tijdens het afwassen of zo! Of fietsen! Of nietsen! Leg wel pen en papier op een strategische plek. En wat voor alle gymnastiek geldt: regelmatige oefening geeft de beste conditie, dus veel succes en veel plezier!

OPEN BRIEF AAN WIES PALMA.
In plaats van het gebruikelijke telefoontje!

Wies, je hebt me destijds een kopie gestuurd van een prachtig knipseltje, jouw uitwerking van “papier als onderwerp zélf” (Vlakverdeling 7).

Ik vind het een grandioos idee! Maar dat heb je met iets dat bijna perfect is: dan gaat een ander zeuren en zeggen hoe het tóch nog even beter geknipt kan worden! Dat eerste zeuren is inmiddels al telefonisch gebeurd en je hebt gereageerd met weer een goed werk. Omdat het jóuw idee is wacht ik er alleen maar op dat je dóórborduurt op dit thema.
Misschien kan de kwast de volgende keer iets langer, kunnen de klodders verf nóg anders op het vlak, kortom, ik verwacht nog een uitgebreide serie! Veel succes!
Het oudste knipsel heeft een rechte streep verf, geen enkele kronkel of los kwasthaartje. Het tweede mag voor mij ook best weer over de lengte “geschilderd” worden!

Het knipsel hieronder is dan de Ark van Ernst Oppliger waarvan sprake was in mijn artikeltje in Knip-Pers 1989-3. U zou de Ark in het echt moeten zien, vooral de lucht! (Hij staat in Vlakverdeling 7 afgebeeld)

Hij heeft het me toegestuurd samen met nog veel neer voorbeelden van zijn vakmanschap, zoals twee handen, geheel uit bomen samengesteld, erg mooi.

Dit artikel is eerder gepubliceerd in Knip-Pers 1990-1